Dag 39 t/m 45
Door: Melan
Blijf op de hoogte en volg Melan en Patricia
22 Juni 2014 | Noorwegen, Røros
Eigenlijk heb ik sinds gisteren nog niet echt het gevoel gehad dat ik graag naar huis zou willen, maar nu begin ik m'n eigen spullen toch wel een beetje te missen. Het liggen in je eigen bed, zitten op je eigen bank en om je heen, de mensen die je al heel je leven kent. Nog maar twee weken en dan gaan we eindelijk naar Oslo! We hebben het geluk dat Emma mee komt en dus ook een week in Oslo zit! Vier is denk toch net iets gezelliger dan met z'n drieën.
Met trots hebben we voetbal gekeken en ik moet toegeven, de wedstrijd was gewoon echt spannend! Maar we hebben toch gewonnen, ik denk dat het aan onze oranje hoedjes en vlaggetjes ligt die we vanuit Nederland hebben gekregen via de post (Pattouders, bedankt).
De weekenden gaan eigenlijk langzaam aangezien we meestal binnen zitten, de afgelopen dagen was het ook onwijs koud. Zo koud dat het begon te sneeuwen. Dat terwijl we een week geleden nog in onze korte broek rond liepen. Maren zei dat we vrijdag een shoot zouden hebben van een aantal producten en dat zou plaats vinden in een straat hier verder op. Die ochtend wisten we al dat het onwijs koud was buiten toen we gingen fietsen. Toen we op de locatie aankwamen zei Maren dat ze nog twee jassen in de auto had liggen die we onder onze jas aan moesten trekken. Moet je nagaan, een hempie, een shirt, een vest en twee jassen. Ik had op sommige momenten spijt dat ik m'n wollen muts was vergeten en m'n handschoenen in Nederland had laten liggen. Uiteindelijk is heel de shoot niet doorgegaan aangezien ze met papieren achtergrond wilden werken (zo een grote rol die je kan afrollen als achtergrond) en het daar te hard voor waaide, het papier scheurde aan de zijkant en de hele rol rolde uit tot een paar meter. Als resultaat dat heel je papier gekreukeld en kapot is, en je nog geen foto's hebt.
We zijn weer teruggegaan naar het gebouw en zijn verder gaan werken aan onze 'geheime' opdracht.
Wat ik al zei, de weekenden duren meestal lang omdat we binnen zitten. Gisteren hebben we inderdaad de hele dag binnen gezeten, was gedaan, vaat schoongemaakt, opgeruimd etc. Aangezien Patrice ongeveer een halve dag in der bed kan blijven liggen en ik vandaag geen zin had om weer de hele dag binnen te zitten (ook al is het koud buiten) ben ik naar buiten gegaan om een stuk te lopen. Op sommige plekken was het spitsuur, overal zag je toeristen lopen. Wat eigenlijk wel een leuk gezicht was. Ik ben gewoon ergens heen gaan lopen in de hoop dat ik wat leuks zou tegenkomen of iets zou zien. Straten in, straten uit, bergje op, bergje af. Kleine straatjes ben ik ingelopen omdat ik aan het eind wat zag staan wat er van een afstand leuk uitzag en wanneer je daar weer bent, zie je steeds meer dingen.
Als laatste ben ik de kunstwinkel ingegaan hier om de hoek, ongeveer twee stappen vanaf onze voordeur. Ik had geen idee wat er binnen was, of ik er voor moest betalen of moest reserveren, maar ik besloot naar binnen te gaan. Natuurlijk de eerste beste verkeerde deur open getrokken waardoor ik in een soort werkplaats stond en drie mannen me een beetje verbaasd aankeken. Ik vroeg of ik gewoon kon rondlopen ofzo en ze zeiden dat ik naar boven moest. Best. Ik de trap op waar uiteindelijk nog een deur was, toen ik die opende zaten er drie oudere dametjes thee te drinken op stoelen en chips te eten uit een bakje van tafel. Oké, volgens mij zit ik verkeerd. Weer vroeg ik of ik gewoon kon rondlopen en een van de dames stond op en zei gelukkig dat ik gewoon rond kon kijken.
Er hingen schilderijen van Roros, waaronder sommige waar ik nog steeds niet van geloof dat die geschilderd of getekend zijn. Het lijken net foto's. Er kwam nog een man bij me staan die een beetje begon te vertellen over de schilderijen die er hingen en de technieken en materialen die de kunstenaars hadden gebruikt. Er hing een schilderij met elanden die door de rivier aan het zwemmen waren. Ik vroeg aan de man of het serieus was dat die beesten konden zwemmen. Hij begon te lachen en zei dat nog nooit iemand die vraag aan hem had gesteld, maar dat het wel echt waar was. Weer iets dat ik weet. De man was later weggegaan en de dame vroeg of ik m'n naam in een boek wilde zetten. Geen idee waarom niet al weet ik niet waar het voor was. Maar dat maakt me weinig uit.
Nog maar twee weken.
Met trots hebben we voetbal gekeken en ik moet toegeven, de wedstrijd was gewoon echt spannend! Maar we hebben toch gewonnen, ik denk dat het aan onze oranje hoedjes en vlaggetjes ligt die we vanuit Nederland hebben gekregen via de post (Pattouders, bedankt).
De weekenden gaan eigenlijk langzaam aangezien we meestal binnen zitten, de afgelopen dagen was het ook onwijs koud. Zo koud dat het begon te sneeuwen. Dat terwijl we een week geleden nog in onze korte broek rond liepen. Maren zei dat we vrijdag een shoot zouden hebben van een aantal producten en dat zou plaats vinden in een straat hier verder op. Die ochtend wisten we al dat het onwijs koud was buiten toen we gingen fietsen. Toen we op de locatie aankwamen zei Maren dat ze nog twee jassen in de auto had liggen die we onder onze jas aan moesten trekken. Moet je nagaan, een hempie, een shirt, een vest en twee jassen. Ik had op sommige momenten spijt dat ik m'n wollen muts was vergeten en m'n handschoenen in Nederland had laten liggen. Uiteindelijk is heel de shoot niet doorgegaan aangezien ze met papieren achtergrond wilden werken (zo een grote rol die je kan afrollen als achtergrond) en het daar te hard voor waaide, het papier scheurde aan de zijkant en de hele rol rolde uit tot een paar meter. Als resultaat dat heel je papier gekreukeld en kapot is, en je nog geen foto's hebt.
We zijn weer teruggegaan naar het gebouw en zijn verder gaan werken aan onze 'geheime' opdracht.
Wat ik al zei, de weekenden duren meestal lang omdat we binnen zitten. Gisteren hebben we inderdaad de hele dag binnen gezeten, was gedaan, vaat schoongemaakt, opgeruimd etc. Aangezien Patrice ongeveer een halve dag in der bed kan blijven liggen en ik vandaag geen zin had om weer de hele dag binnen te zitten (ook al is het koud buiten) ben ik naar buiten gegaan om een stuk te lopen. Op sommige plekken was het spitsuur, overal zag je toeristen lopen. Wat eigenlijk wel een leuk gezicht was. Ik ben gewoon ergens heen gaan lopen in de hoop dat ik wat leuks zou tegenkomen of iets zou zien. Straten in, straten uit, bergje op, bergje af. Kleine straatjes ben ik ingelopen omdat ik aan het eind wat zag staan wat er van een afstand leuk uitzag en wanneer je daar weer bent, zie je steeds meer dingen.
Als laatste ben ik de kunstwinkel ingegaan hier om de hoek, ongeveer twee stappen vanaf onze voordeur. Ik had geen idee wat er binnen was, of ik er voor moest betalen of moest reserveren, maar ik besloot naar binnen te gaan. Natuurlijk de eerste beste verkeerde deur open getrokken waardoor ik in een soort werkplaats stond en drie mannen me een beetje verbaasd aankeken. Ik vroeg of ik gewoon kon rondlopen ofzo en ze zeiden dat ik naar boven moest. Best. Ik de trap op waar uiteindelijk nog een deur was, toen ik die opende zaten er drie oudere dametjes thee te drinken op stoelen en chips te eten uit een bakje van tafel. Oké, volgens mij zit ik verkeerd. Weer vroeg ik of ik gewoon kon rondlopen en een van de dames stond op en zei gelukkig dat ik gewoon rond kon kijken.
Er hingen schilderijen van Roros, waaronder sommige waar ik nog steeds niet van geloof dat die geschilderd of getekend zijn. Het lijken net foto's. Er kwam nog een man bij me staan die een beetje begon te vertellen over de schilderijen die er hingen en de technieken en materialen die de kunstenaars hadden gebruikt. Er hing een schilderij met elanden die door de rivier aan het zwemmen waren. Ik vroeg aan de man of het serieus was dat die beesten konden zwemmen. Hij begon te lachen en zei dat nog nooit iemand die vraag aan hem had gesteld, maar dat het wel echt waar was. Weer iets dat ik weet. De man was later weggegaan en de dame vroeg of ik m'n naam in een boek wilde zetten. Geen idee waarom niet al weet ik niet waar het voor was. Maar dat maakt me weinig uit.
Nog maar twee weken.
-
22 Juni 2014 - 12:56
Ria Van Driel:
Ha meiden,
Allereerst Melan ben je denk een beetje in de war met de datums...
Wat een temparatuurverschillen daar zeg, jullie zitten zowat in de winter!
Wel jammer, want met mooi weer ben je toch meer buiten en trek je er op uit. Maar goed dat heb jij vanmorgen toch ook gedaan.
Wat een pech met de foto/shoot, ik ben wel benieuwd naar jullie `geheime`opdracht hoor.
De stage gaat hard, nog maar 2 weken. Goed teken dat je thuis toch wel mist..
Veel mensen denken dat `onze `dochter stage loopt in Roros, krijg geregeld vragen hierover, dat hebben ze op facebook gezien .
Nou meiden succes weer voor komende week!
Groetjes vanuit een ietwat bewolkt,20graden, Hoek van Holland
Ria
-
22 Juni 2014 - 13:01
Melan En Patricia :
hoi hoi Ria, haha ja ik zie het nu, inderdaad al de datums gaan vandaag wel echt door elkaar bij mij, maar ik heb het even aangepast! Dankjewel! (: -
22 Juni 2014 - 13:10
Matthilde:
Ha ladies, weer leuk om te lezen. En ook steeds leuk om de foto's erbij te zien, zo krijg je een beetje idee in welke omgeving jullie nu wonen (heel anders als Monasterio...).
Succes met alle geheime opdrachten nog de komende weken.
groetjes
Matthilde -
23 Juni 2014 - 22:07
Wilma Van Der Hout:
Haha die melan wat kan jij schrijven zeg.Je heb gelijk dat je daar buiten gaat in het weekend.Nog even volhouden in Noorwegen.Probeer er nog wat leuks van te maken.Voor je het weet ga je naar Oslo.Daar lekker genieten en heeeeeeel veeeel lol maken.En dan op naar Monster.Wij hebben nu ook een Jumbo in Monster.Verder is eigenlijk alles nog het zelfde.Alleen wordt het wel eens tijd dat wij je weer eens in zien in levende de lijven.Een hele dikke kus van je moeder en de groeten aan patricia -
23 Juni 2014 - 22:11
André:
Heeeeee Melannepannie.
Heel leuk verslag, dat doe je goed!
We zijn benieuwd naar al je foto's en verhalen.
Fijn als je er weer bent, kunnen we weer gek doen.
Pa -
24 Juni 2014 - 19:05
Jacqueline:
Hallo Melan en Patricia, als eerste Melan, gefeliciteerd met je vader. 52 jaar alweer!!!!!
Leuk om alles weer te lezen, wij zijn 5 dagen in een park vlakbij Zutphen geweest.
Hebben daar voetbal gekeken in een hotel, lekker gebowlt en gegeten.
Nu weer aan het werk bij de mensen thuis.
Veel plezier in Oslo, voor je het weet zitten jullie weer in het vliegtuig
naar huis.
Groetjes Jacqueline. -
26 Juni 2014 - 00:37
Ellen:
Hey Melan!
Wat is het altijd weer leuk om te lezen wat je daar allemaal beleeft! Je schrijft echt goed!
En ik moest lachen toen ik las dat je zomaar ergens naar binnen bent gelopen en vooral lekker aan het doen bent waar je zin in hebt! Daar lees ik de echte Melan in terug! :D
Maar maak die laatste paar weken nog veel plezier en geniet nog met volle teugen van jullie tijd daar! Terug in Monster zijn kan je weer lang genoeg, dus geniet ervan zolang je daar nog bent! Dan zal de tijd ook omvliegen!
Veel plezier nog voor jullie allebei!!
-xxx- Ellen -
26 Juni 2014 - 12:35
Chielia:
Hallo meiden we hopen alles goed, zo te lezen gaat het goed .
met ons hele gezin gaat het goed iedereen heeft het druk en dan is er zo weer een week om.
melan nog gefeliciteerd met je vader .ik las dat ze wachten met feesten tot je terug bet lief he.
nou veel liefs van ons en blijven genieten hoor gr Ch+Ed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
