Dag 10 t/m 16
Door: Melan
Blijf op de hoogte en volg Melan en Patricia
23 Mei 2014 | Noorwegen, Røros
De weken lijken wel voorbij te vliegen. Ik heb het idee dat ik er al maanden werk en ik voel me eigenlijk overal thuis. 'T is alsof ik straks moet gaan wennen aan m'n eigen dorp als ik thuis kom. De mensen hier zijn onwijs aardig, de natuur is hier niet normaal prachtig en ik heb het tot nu toe steeds meer zin op m'n werk.
Het is nou al een paar dagen echt best warm, maar sinds twee dagen is het vooral benauwd en regenachtig waardoor we deze avond onweer hadden gehad. Tijd voor een beetje verkoeling.
Lisa heeft de oven bij ons gebracht zodat we normaal ons eten kunnen verwarmen. Het is een oven met daarop twee stoven zodat we gewoon vier plekken hebben waar we op kunnen koken in plaats van twee stoven.
Het wakker worden gaat nog steeds soms een beetje moeizaam als om 7:00 de wekker gaat (als is dit voor sommige alsnog niet vroeg). Maar het gaat steeds beter haha. Gisteren vroegen ze ons of we mee wilde een stukje lopen aangezien ze dat standaard doen iedere (geen idee op welke dagen of om hoeveel dagen). Ze doen het gewoon. Dus we waren mee gegaan aangezien Tom ons de 'ultieme' picknickplaats wilde laten zien.
We zijn langs het museum gelopen van de mijnen en liepen door de bergen van stenen. Uiteindelijk aan de andere kant van Røros heb je een onwijs mooi plekje maar het was daar niet. We gingen verder lopen totdat Tom het ons liet zien. En ik moet het gewoon zeggen. Het was echt intens veel liefde om te zien hoe mooi het is! Je zit aan het water waar het water gewoon echt stroomt voor z'n leven, als uitzicht heb je het dorp en de prachtige bergen. Ik hoop zo hard dat Nederland ooit ook zo een natuur gaat krijgen. Het is liefde.
We hebben ons de hele week gericht op de projecten waar we ons mee bezig hielden als bedrijf. De 'geheime' opdracht die overigens echt geheim is voor de mensen die denken dat het een grap is, is voor ons deel klaar. We hebben ze moeten helpen met het ontwerpen van de verpakking van het product, en mijn ontwerp zit in de selectie! Het klinkt misschien wat alsof ik een eigendunk van hier tot Tokio heb, maar ik ben er stiekem wel een beetje trots op. Het is nog niet zeker of ze het ontwerp gaan kiezen, maar ze zijn er mee in bespreking geweest en ze vonden het wel een serieus goed idee. (klinkt erg positief al zeg ik het zelf).
Vandaag hadden we om 8:00 gesprek bij Fagmøbler voor onze presentatie en ontwerp van het reorganiseren van de tweede verdieping van de woonwinkel (op de tweede verdieping worden vooral bedden verkocht). We hebben onze presentatie een paar dagen daarvoor aan Tom en Maren gehouden, eergisteren nog een keer aan Tom en vanochtend dus echt voor het bedrijf. Voor mijn gevoel was hij vrij positief over onze ontwerpen en kon hij zichzelf er wel in vinden. We hebben onze verslagen bij hem ingeleverd zodat hij deze nog kon doornemen en kon overleggen met de rest van zijn collega's.
Na de presentatie van Fagmøbler is Patricia naar huis gegaan aangezien ze zich echt totaal niet lekker voelde. Dus dat ging er uit zien als een middag geen Nederlands praten.
Rond het middag uur vertelde Lisa dat Maren en Tom een workshop hadden. Als ik denk aan een workshop denk ik aan taarten bakken en cupcakejes versieren. Maar het is een vergadering met klanten die ongeveer een uur of twee in beslag neemt. Aardig gek. Ik denk gewoon nog iedere keer als ze het over een workshop hebben dat ze taarten gaan maken. Jammer. Maar oké, Lisa had dat dus verteld en zei toen dat de nieuwe slager (daar waren we met het lopen nog even naar binnen gegaan om te praten) vandaag hun opening zou houden en dat we daar heen gingen en daarna gingen lunchen. Ja, daar zeg ik dus geen nee tegen.
Er stonden twee kraampjes voor de slagerswinkel met allerlei eten en dingen om te proeven en te bekijken en weet ik het allemaal. Aardig grappig aangezien iedereen in het Noors tegen me gaan praten en ik er toch niks van begrijp en maar leuk blijf lachen. Wat beter is dan huilen.
Lisa vertelde me over alle producten en over het vlees en wat het was enzo. Ik zal je vertellen, ik heb rendier op en eland. Maar na een paar dingen proefde ik nergens verschil in of het nou eland was, rund, varken of iets anders. Wat ik wel weet dat ik het toch wel onsmakelijk vind als er een varkenspoot geschroefd op tafel staat waardoor de hoef ongeveer in je neus steekt en ze daar het vlees zo vanaf snijden. Ik vind t vlees hier trouwens in het algemeen aardig zout. Even als puntje. Je moet het zelf maar even komen proberen.
We zijn daarna naar een kleine lunchroom gegaan waar Lisa ook weer dertig keer moest uitleggen wat alles was aangezien ik alles vergat en niet kon kiezen tussen alles wat er te kiezen viel. Uiteindelijk een broodje bacon met kip en sla genomen. Wel de helft meegenomen in een zakje aangezien er al een halve eland in m'n buik zat.
Op het bedrijf had ik een opdracht van Tom gekregen om een manier te vinden om een activiteit te promoten in Røros. Ze hadden zelf al het idee om oude fietsen overal te plaatsen dat de aandacht zou trekken van alle mensen. Ik heb wat foto's opgezocht en lettertypes uitgeprint en manieren van hoe we alles het beste (denk ik) kunnen doen. Maren was er aardig positief over en had niet helemaal verwacht dat ik hetzelfde zou gaan opzoeken als wat zij in gedachte had.
Verder liep de dag eigenlijk gewoon lekker door en mocht tien minuten eerder weg. Dus ja, goede dag, goede week, klaar voor een goed weekend :) (o ja, Tom heeft een foto gemaakt voor op Facebook om het project van de fietsen te promoten, geloof me ik heb echt een hoofd waar je bang van wordt, maar aangezien het misschien toch wel grappig is heb ik 'm er toch ff bij gezet!)
Het is nou al een paar dagen echt best warm, maar sinds twee dagen is het vooral benauwd en regenachtig waardoor we deze avond onweer hadden gehad. Tijd voor een beetje verkoeling.
Lisa heeft de oven bij ons gebracht zodat we normaal ons eten kunnen verwarmen. Het is een oven met daarop twee stoven zodat we gewoon vier plekken hebben waar we op kunnen koken in plaats van twee stoven.
Het wakker worden gaat nog steeds soms een beetje moeizaam als om 7:00 de wekker gaat (als is dit voor sommige alsnog niet vroeg). Maar het gaat steeds beter haha. Gisteren vroegen ze ons of we mee wilde een stukje lopen aangezien ze dat standaard doen iedere (geen idee op welke dagen of om hoeveel dagen). Ze doen het gewoon. Dus we waren mee gegaan aangezien Tom ons de 'ultieme' picknickplaats wilde laten zien.
We zijn langs het museum gelopen van de mijnen en liepen door de bergen van stenen. Uiteindelijk aan de andere kant van Røros heb je een onwijs mooi plekje maar het was daar niet. We gingen verder lopen totdat Tom het ons liet zien. En ik moet het gewoon zeggen. Het was echt intens veel liefde om te zien hoe mooi het is! Je zit aan het water waar het water gewoon echt stroomt voor z'n leven, als uitzicht heb je het dorp en de prachtige bergen. Ik hoop zo hard dat Nederland ooit ook zo een natuur gaat krijgen. Het is liefde.
We hebben ons de hele week gericht op de projecten waar we ons mee bezig hielden als bedrijf. De 'geheime' opdracht die overigens echt geheim is voor de mensen die denken dat het een grap is, is voor ons deel klaar. We hebben ze moeten helpen met het ontwerpen van de verpakking van het product, en mijn ontwerp zit in de selectie! Het klinkt misschien wat alsof ik een eigendunk van hier tot Tokio heb, maar ik ben er stiekem wel een beetje trots op. Het is nog niet zeker of ze het ontwerp gaan kiezen, maar ze zijn er mee in bespreking geweest en ze vonden het wel een serieus goed idee. (klinkt erg positief al zeg ik het zelf).
Vandaag hadden we om 8:00 gesprek bij Fagmøbler voor onze presentatie en ontwerp van het reorganiseren van de tweede verdieping van de woonwinkel (op de tweede verdieping worden vooral bedden verkocht). We hebben onze presentatie een paar dagen daarvoor aan Tom en Maren gehouden, eergisteren nog een keer aan Tom en vanochtend dus echt voor het bedrijf. Voor mijn gevoel was hij vrij positief over onze ontwerpen en kon hij zichzelf er wel in vinden. We hebben onze verslagen bij hem ingeleverd zodat hij deze nog kon doornemen en kon overleggen met de rest van zijn collega's.
Na de presentatie van Fagmøbler is Patricia naar huis gegaan aangezien ze zich echt totaal niet lekker voelde. Dus dat ging er uit zien als een middag geen Nederlands praten.
Rond het middag uur vertelde Lisa dat Maren en Tom een workshop hadden. Als ik denk aan een workshop denk ik aan taarten bakken en cupcakejes versieren. Maar het is een vergadering met klanten die ongeveer een uur of twee in beslag neemt. Aardig gek. Ik denk gewoon nog iedere keer als ze het over een workshop hebben dat ze taarten gaan maken. Jammer. Maar oké, Lisa had dat dus verteld en zei toen dat de nieuwe slager (daar waren we met het lopen nog even naar binnen gegaan om te praten) vandaag hun opening zou houden en dat we daar heen gingen en daarna gingen lunchen. Ja, daar zeg ik dus geen nee tegen.
Er stonden twee kraampjes voor de slagerswinkel met allerlei eten en dingen om te proeven en te bekijken en weet ik het allemaal. Aardig grappig aangezien iedereen in het Noors tegen me gaan praten en ik er toch niks van begrijp en maar leuk blijf lachen. Wat beter is dan huilen.
Lisa vertelde me over alle producten en over het vlees en wat het was enzo. Ik zal je vertellen, ik heb rendier op en eland. Maar na een paar dingen proefde ik nergens verschil in of het nou eland was, rund, varken of iets anders. Wat ik wel weet dat ik het toch wel onsmakelijk vind als er een varkenspoot geschroefd op tafel staat waardoor de hoef ongeveer in je neus steekt en ze daar het vlees zo vanaf snijden. Ik vind t vlees hier trouwens in het algemeen aardig zout. Even als puntje. Je moet het zelf maar even komen proberen.
We zijn daarna naar een kleine lunchroom gegaan waar Lisa ook weer dertig keer moest uitleggen wat alles was aangezien ik alles vergat en niet kon kiezen tussen alles wat er te kiezen viel. Uiteindelijk een broodje bacon met kip en sla genomen. Wel de helft meegenomen in een zakje aangezien er al een halve eland in m'n buik zat.
Op het bedrijf had ik een opdracht van Tom gekregen om een manier te vinden om een activiteit te promoten in Røros. Ze hadden zelf al het idee om oude fietsen overal te plaatsen dat de aandacht zou trekken van alle mensen. Ik heb wat foto's opgezocht en lettertypes uitgeprint en manieren van hoe we alles het beste (denk ik) kunnen doen. Maren was er aardig positief over en had niet helemaal verwacht dat ik hetzelfde zou gaan opzoeken als wat zij in gedachte had.
Verder liep de dag eigenlijk gewoon lekker door en mocht tien minuten eerder weg. Dus ja, goede dag, goede week, klaar voor een goed weekend :) (o ja, Tom heeft een foto gemaakt voor op Facebook om het project van de fietsen te promoten, geloof me ik heb echt een hoofd waar je bang van wordt, maar aangezien het misschien toch wel grappig is heb ik 'm er toch ff bij gezet!)
-
24 Mei 2014 - 14:02
Wendy Sliep:
Heyy ik vind die foto op Facebook juist leuk, vooral het Noorse bovenschrift maakt het hem ;). Fijn dat het zo leuk is, de foto's van de natuur zijn altijd prachtig! -
24 Mei 2014 - 14:36
Wilma Van Der Hout:
Wat een supper leuk verslag weer, ik zou zo wel om het hoekje bij je wilen kijken.wat fijn dat de stage leuk isen gezellig.geniet maar heel veel ,doe veel nieuwe iedeen op maar kom wel weer terug naar nederland.het is best stil zo in huis, vam de week zat ik buiten en toen dacht hoor ik nu melan??maar nee dat kan niet jij zit ver weg in noorwegen.melan maak er nog wat van en tot ziens -
25 Mei 2014 - 09:27
Stephan:
Melan,
Geweldig hoe je de stukjes schrijft, als het daar niets wordt, kan je altijd nog schrijfster of journaliste worden.
Het zoute vlees klopt inderdaad, vroeger werd het vlees zout gemaakt voor de houdbaarheid.
Als je een eland schiet en je hebt geen koelkast kon je het op die manier buiten in de schuur nog lang goed houden. Ondanks de koelkasten tegenwoordig hebben ze die smaak vast gehouden. Dus altijd een sausje erbij, scheelt een stuk. Maar de smaken zijn wel altijd heel zuiver.
Overigens als je het vlees rauw koopt en het self klaar moet maken, smaakt het vlees normaal, daar is geen zout aan toegevoegd.
Ze drogen ook veel vlees en natuurlijk vis, dat wordt dan stokvis, maar dat zal je in Roros niet zo snel vinden, behalve in de supermarkt, onze hond is er overigens helemaal gek op. Overigens stoer dat je eland en rendier op hebt, ik vind het heel lekker.
Hadde og got tagen
En wens Patricia sterkte.
Stephan -
26 Mei 2014 - 16:33
Chielia:
Hallo Melan
Zo te lezen gaat alles goed en behalve werken genieten jullie ook.
Zaterdagavond naar soldaat van oranje geweest geweldig vond ik het.
Zondag werden hier de wijk spelen gehouden ons deel van de wijk is 5 de geworden met de drakenboot race van de 12 teams is dat nog niet zo slecht,volgent jaar gaat Ed ook mee doen als dat mag want hij heeft geen zwemdiploma verder gaat hier alles goed liefs en tot schrijfs -
26 Mei 2014 - 21:40
Jacqueline:
Hallo verre meiden uit Nederland in Noorwegen.
Onwijs leuk die verslagen van jullie, Melan jij moet misschien verslaggeefster worden,
ik zie het helemaal voor me zoals je alles vertelt.
Misschien komen Matthilde en ik een bakkie bij jullie doen, ik zal het met haar bespreken.
Lijkt me inderdaad een mooi land.
Succes verder en ik lees jullie volgende verslag wel weer.
Kussie van Jacqie. -
27 Mei 2014 - 18:00
Trudy:
Ik vind het iedere keer leuk om te lezen hoe jullie het maken.Ben niet iemand die hele verhalen terug schrijf maar vind het leuk dat jullie het goed naar jullie zin heeft. Wat een goede verslagen maken jullie en dat de natuur zo mooi is dat geloof ik zeker. Geniet na je stage maar goed van die natuur,dit zal zeker een herinnering voor heel je leven zijn. Fijn dat je dit mee mag maken.
Groeten Trudy. -
29 Mei 2014 - 10:22
Ria Van Driel:
Ha meiden,
Wat leuk om jullie enthousiaste verlag te lezen! Melan, het is al eerder geschreven, maar ook ik geniet van je levendige manier van het beschrijven van jullie ervaringen. Ik zie het zo voor me..
Wat een mooie natuur zeg! Leuke foto's.
Met de stage gaat het ook goed zo te lezen, fijn dat jullie je draai gevonden hebben.
Geniet van alles,
Groetjes van Ria
-
30 Mei 2014 - 10:23
Matthilde:
Hey Melan en Patricia,
Wat heb ik zitten genieten van jouw/jullie verslag en ervaringen ! Jullie zijn er inmiddels 3 weken en het lijkt wel of jullie aardig zijn ingeburgerd. Blijf genieten, veel succes met de ontwerpen en opdrachten en werkzaamheden.
Groetjes vanaf Binnenduin.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
